< Zbulesa 14 >

1 Pastaj pashë Qengjin që rrinte në këmbë në mal të Sionit, dhe bashkë me të ishin njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që e kishin të shkruar mbi ballin e tyre emrin e tij dhe emrin e Atit të tij.
Hahoi ka khet navah, tuca teh Zion mon dawk a kangdue. Tuca e min hoi Cathut e min hah amamae tampa dawk thut e tami 144000 touh hai ahni hoi cungtalah ao awh.
2 Dhe dëgjova pastaj një zë nga qielli si ushtima e shumë ujërave dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe; dhe zëri që dëgjova ishte si ai i kitaristëve që u bien qesteve së tyre.
Hahoi kalenpounge tuicapa lawk hoi, kacaipounge keitat lawk hoi, kâvan e kalvan hoi ka tho e lawk ka thai. Kai ni ka thai e a pawlawk teh ratoungkuengnaw ni amamae ratoung a kueng awh e lawk hoi hai a kâvan.
3 Ata këndonin një këngë të ri përpara fronit, përpara katër qenjeve të gjalla dhe përpara pleqve; dhe asnjë nuk mund ta mësonte kantikun përveç të njëqind e dyzet e katër mijëve, që ishin shpenguar nga toka.
Ahnimouh teh lawkcengnae hmalah, moithang pali touh hoi kacuenaw hoi bawitungkhung hmalah hai thoseh la katha a sak awh. Talai van hoi ratang lah kaawm e 144,000 naw laipalah apinihai hote la teh kamtu thai awh hoeh.
4 Këta janë ata që nuk janë ndotur me femra; janë në fakt të virgjër. Këta janë ata që ndjekin Qengjit, kudo që të shkojë ai; këta u shpenguan ndër njerezit, që të jenë të parat fruta për Perëndinë dhe Qengjin.
Ahnimouh teh napui koe lah khin awh hoeh. Bangkongtetpawiteh ahnimouh teh thoundoun kacueme lah ao awh. Ahnimouh teh tuca a cei na tangkuem koe a kâbang awh. Cathut hoi tuca hanlah aluepaw, taminaw thung hoi ratang teh ran e lah ao awh.
5 Edhe në gojë të tyre nuk u gjet gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm përpara fronit të Perëndisë.
Cathut e bawitungkhung hmalah, ahnimae pahni dawk hoi laithoe tâcawt hoeh. Ahnimouh teh yon kathounge lah ao awh.
6 Pastaj pashë një engjëll tjetër që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte ungjillin e përjetshëm, që t’ua predikojë banorëve të dheut dhe çdo kombi, dhe fisi, dhe gjuhe, dhe populli, (aiōnios g166)
Hahoi alouke kalvantami buet touh teh kalvan lungui a kamleng e hah ka hmu. Ahni teh talai van kaawm e tami miphun puenghoi khoram pueng hanelah pâpho hane a yungyoe e kamthang kahawi hah a sin. (aiōnios g166)
7 dhe thoshte me zë të madh: “Druani Perëndinë dhe i jepni lavdi, sepse ora e gjyqit të tij erdhi; adhuroni atë që bëri qiellin, dheun, detin dhe burimet e ujërave”.
Ahni teh lawk kacailahoi Cathut ni lawkcengnae tueng teh a pha toe telah a dei hnukkhu, Bawipa taket nateh a Bawilennae pholen leih kalvan, talai, tuipui sawkcanaw kasakkung Cathut teh bawk awh leih telah a hram.
8 Pastaj një tjetër ëngjëll shkoi pas tyre, duke thënë: “Ra, ra Babilona, qyteti i madh që u ka dhënë të pinë të gjithë kombeve verën e zemërimit të kurvërimit të saj”.
Hahoi apâhni e kalvantami buet touh a tho teh mae kamsoumhoehe napui tongpa yonnae kecu dawk hoi ka tâcawt e lungkhueknae misurtui miphun pueng ka pânei e Babilon khopui a rawp toe, a rawp toe telah a hram.
9 Një engjëll i tretë shkoi pas tyre duke thënë me zë të madh: “Nëse ndokush adhuron bishën dhe figurën e saj dhe merr damkën mbi ballin e vet ose mbi dorën e vet,
Hahoi apâthum e kalvantami teh ahnimae hnuklah a kâbang teh sarang hoi sarang e meikaphawk ka bawk niteh, a tampa dawk, hoehpawiteh a kut dawk sarang e mitnout tacik ka kin e pueng teh,
10 do të pijë edhe ai nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është derdhur e papërzier në kupën e zemërimit të tij dhe do të mundohet me zjarr e squfur përpara engjëjve të shenjtë dhe përpara Qengjit.
Cathut lungkhueknae manang dawk e misur yamu ahruem a nei awh han. Ahni teh kathounge kalvantami hoi tuca e hmalah vah ganhmai thung puenghoi rektapnae a khang han.
11 Dhe tymi i mundimit të tyre ngjitet në shekuj të shekujve, dhe nuk do të kenë prehje ditë e natë ata që adhurojnë bishën dhe figurën e saj dhe kushdo që merr damkën e emrit të saj”. (aiōn g165)
Ahnimouh ni a khang awh e rektapnae hmaikhu teh a yungyoe hoi yungyoe a luen. Sarang hoi sarang e meikaphawk ka bawk niteh sarang e mitnout tacik hoi kin e naw teh karum khodai hawinae hmawt awh mahoeh telah kacaipounglah a hram. (aiōn g165)
12 Këtu është qëndrueshmëria e shenjtorëve; këtu janë ata që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe besimin e Jezusit.
Hi tueng vah Cathut e kâpoelawknaw hai, Jisuh dawk yuemnae hai ka tarawi e tami kathoungnaw e panguepnae ao.
13 Pastaj dëgjova nga qielli një zë që më thoshte: “Shkruaj: Lum të vdekurit që këtej e tutje vdesin në Zotin; po, thotë Fryma, që të prehen nga mundimet e tyre; dhe veprat e tyre t’i ndjekin”.
Hahoi kalvan hoi lawk ka tho e lawk ni, thun haw, atu hoi Bawipa dawk kadout e taminaw pueng teh a yawhawi awh ati e ka thai. Muitha nihai bokheiyah telah ati. Ahnimouh teh amamae thapathonae dawk hoi a kâhat awh han. Amamae thawtawk e hai amamouh hoi cungtalah a kâbang telah a ti.
14 Pastaj pashë një re të bardhë, dhe ja, mbi re po rrinte i ulur një i ngjashëm me një Bir njeriu, i cili kishte mbi krye një kurorë të artë dhe në dorë një drapër të mprehtë.
Hahoi bout ka khet navah ka pangaw e tâmai ao teh hote tâmai van vah a lû dawk suilukhung ka kâmuk niteh a kut dawk kahran e tangkoun ka sin e tami Capa hoi ka kâvan e buet touh a tahung.
15 Një engjëll tjetër doli nga tempulli, duke i thirrur me zë të madh atij që ulej mbi re: “Vër dorë mbi drapërin tënd dhe korr, sepse ora e të korrurit ka ardhur dhe të korrat e dheut janë pjekur”.
Hahoi alouke kalvantami buet touh teh bawkim thung hoi a tâco teh tâmai van ka tahung e hanlah, talai van canga hane a hmin toe, canga hanelah a tue a pha toung dawkvah nama e tangkoun hoi a lei khe telah kacaipounglah hram laihoi a dei.
16 Atëherë ai që ulej mbi re e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe dheu u korr.
Hatnavah tâmai van ka tahung e ni amae tangkoun teh talai van ayaha navah talai teh a lah ao toe.
17 Pastaj një engjëll tjetër doli nga tempulli që është në qiell, duke mbajtur dhe ai një drapër të mprehtë.
Hahoi alouke kalvantami buet touh teh kalvan e bawkim thung hoi a tâco. Ahni nihai kahran e tangkoun a sin.
18 Dhe një engjëll tjetër, që kishte pushtet mbi zjarrin, doli nga altari dhe i thirri me zë të madhe atij që kishte drapërin e mprehtë, duke thënë: “Vëre në punë drapërin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të dheut, sepse rrushi i tyre është pjekur”.
Hahoi hmai koe kâ ka tawn e alouke kalvantami buet touh, thuengnae khoungroe dawk hoi a tâco teh, kahran e tangkoun ka sin e kalvantami hanelah misurpaw a hmin toung dawkvah nange kahran e tangkoun hoi talai van e misurpaw abawmnaw hah a leih telah puenghoi hram laihoi a dei.
19 Atëherë engjëlli e lëshoi drapërin e tij mbi tokë dhe voli vreshtin e dheut dhe hodhi rrushin në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë.
Hote kalvantami nihai amae tangkoun hah talai van ayaha teh talai van e misur pawnaw hah a a teh, Cathut lungkhueknae misur katinnae tangkom kalenpounge dawk a cui.
20 Dhe voza u shtrydh jashtë qytetit dhe nga voza doli gjak deri te frerët e kuajve, për njëmijë e gjashtëqind stade.
Hotnaw hah kho alawilae misurpaw katinnae tangkom dawk a katin torei teh misur katinnae thung hoi thi a tâco. Hote thi kalawng e teh marang kam totouh hane a dung teh, meng 200 touh hane a saw.

< Zbulesa 14 >