Zbulesa 13
1 Dhe u ndala mbi rërën e detit. Dhe pashë të ngjitej nga deti një bishë, që kishte dhjetë brirë dhe shtatë krerë, dhe mbi brirë dhjetë kurora dhe mbi krerë emra blasfemie.
tataH paramahaM sAgarIyasikatAyAM tiSThan sAgarAd udgacchantam ekaM pazuM dRSTavAn tasya daza zRGgANi sapta zirAMsi ca daza zRGgeSu daza kirITAni ziraHsu cezvaranindAsUcakAni nAmAni vidyante|
2 Dhe bisha që pashë i ngjante një leopardi; këmbët e saj ishin si të ariut dhe goja e saj si ajo e luanit; dhe dragoi i dha asaj fuqinë e vet, fronin e vet dhe autoritet të madh.
mayA dRSTaH sa pazuzcitravyAghrasadRzaH kintu tasya caraNau bhallUkasyeva vadanaJca siMhavadanamiva| nAgane tasmai svIyaparAkramaH svIyaM siMhAsanaM mahAdhipatyaJcAdAyi|
3 Edhe pashë një nga krerët e saj si të plagosur për vdekje; por plaga e saj vdekjeprurëse u shërua; dhe gjithë dheu u mrekullua pas bishës.
mayi nirIkSamANe tasya zirasAm ekam antakAghAtena cheditamivAdRzyata, kintu tasyAntakakSatasya pratIkAro 'kriyata tataH kRtsno naralokastaM pazumadhi camatkAraM gataH,
4 Dhe adhuruan dragoin që i dha autoritet bishës dhe adhuruan bishën duke thënë: “Kush i ngjan bishës? Kush mund të luftojë kundër saj?”.
yazca nAgastasmai pazave sAmarthyaM dattavAn sarvve taM prANaman pazumapi praNamanto 'kathayan, ko vidyate pazostulyastena ko yoddhumarhati|
5 Dhe iu dha një gojë që flet gjëra të mëdha dhe blasfemi; dhe iu dha pushtet të veprojë për dyzet e dy muaj.
anantaraM tasmai darpavAkyezvaranindAvAdi vadanaM dvicatvAriMzanmAsAn yAvad avasthiteH sAmarthyaJcAdAyi|
6 Dhe ajo hapi gojën e vet për të blasfemuar kundër Perëndisë, për të blasfemuar emrin e tij, tabernakullin e tij dhe ata që banojnë në qiell.
tataH sa IzvaranindanArthaM mukhaM vyAdAya tasya nAma tasyAvAsaM svarganivAsinazca ninditum Arabhata|
7 Dhe iu dha t’u bëjë luftë kundër të shenjtorëve dhe t’i mundë; dhe iu dha pushtet mbi çdo fis, gjuhë dhe komb.
aparaM dhArmmikaiH saha yodhanasya teSAM parAjayasya cAnumatiH sarvvajAtIyAnAM sarvvavaMzIyAnAM sarvvabhASAvAdinAM sarvvadezIyAnAJcAdhipatyamapi tasmA adAyi|
8 Dhe do ta adhurojnë të gjithë banorët e dheut, emrat e të cilëve nuk janë shkruar në librin e jetës së Qengjit, që ishte vrarë që nga krijimi i botës.
tato jagataH sRSTikAlAt cheditasya meSavatsasya jIvanapustake yAvatAM nAmAni likhitAni na vidyante te pRthivInivAsinaH sarvve taM pazuM praNaMsyanti|
9 Kush ka veshë, le të dëgjojë.
yasya zrotraM vidyate sa zRNotu|
10 Kush e çon tjetrin në robëri, në robëri do të bjerë; kush vret me shpatë, duhet edhe ai të vritet me shpatë. Këtu është qëndrueshmëria dhe besimi i shenjtorëve.
yo jano 'parAn vandIkRtya nayati sa svayaM vandIbhUya sthAnAntaraM gamiSyati, yazca khaGgena hanti sa svayaM khaGgena ghAniSyate| atra pavitralokAnAM sahiSNutayA vizvAsena ca prakAzitavyaM|
11 Pastaj pashë një bishë tjetër, që ngjitej nga dheu, dhe kishte dy brirë që u ngjanin atyre të qengjit, por fliste si një dragua.
anantaraM pRthivIta udgacchan apara ekaH pazu rmayA dRSTaH sa meSazAvakavat zRGgadvayaviziSTa AsIt nAgavaccAbhASata|
12 Ajo ushtronte gjithë pushtetin e bishës së parë përpara saj dhe bënte që dheu dhe banorët e tij të adhurojnë bishën e parë, së cilës iu shërua plaga vdekjeprurëse.
sa prathamapazorantike tasya sarvvaM parAkramaM vyavaharati vizeSato yasya prathamapazorantikakSataM pratIkAraM gataM tasya pUjAM pRthivIM tannivAsinazca kArayati|
13 Edhe bënte shenja të mëdha, sa që edhe zjarr bënte të zbresë nga qielli mbi dhe në prani të njerëzve,
aparaM mAnavAnAM sAkSAd AkAzato bhuvi vahnivarSaNAdIni mahAcitrANi karoti|
14 dhe i mashtronte banorët e dheut me anë të shenjave që i ishin dhënë për të bërë përpara bishës, duke u thënë banorëve të dheut t’i bëjnë një figurë bishës, që kishte plagën e shpatës dhe u kthye në jetë.
tasya pazoH sAkSAd yeSAM citrakarmmaNAM sAdhanAya sAmarthyaM tasmai dattaM taiH sa pRthivInivAsino bhrAmayati, vizeSato yaH pazuH khaGgena kSatayukto bhUtvApyajIvat tasya pratimAnirmmANaM pRthivInivAsina Adizati|
15 Dhe iu dha t’i japë një frymë figurës së bishës, aq sa figura e bishës të flasë, edhe të bëjë që të gjithë ata të cilët nuk e adhuronin figurën e bishës, të vriteshin.
aparaM tasya pazoH pratimA yathA bhASate yAvantazca mAnavAstAM pazupratimAM na pUjayanti te yathA hanyante tathA pazupratimAyAH prANapratiSThArthaM sAmarthyaM tasmA adAyi|
16 Veç kësaj bëri që të gjithëve, të vegjël e të mëdhenj, dhe të pasur dhe të varfër, dhe të lirë dhe skllevër, t’u vihet një damkë mbi dorën e tyre të djathtë ose mbi ballin e tyre,
aparaM kSudramahaddhanidaridramuktadAsAn sarvvAn dakSiNakare bhAle vA kalaGkaM grAhayati|
17 dhe që askush të mos mund të blinte ose të shiste, po të mos kishte damkën ose emrin e bishës ose numrin e emrit të saj.
tasmAd ye taM kalaGkamarthataH pazo rnAma tasya nAmnaH saMkhyAGkaM vA dhArayanti tAn vinA pareNa kenApi krayavikraye karttuM na zakyete|
18 Këtu është urtia. Ai që ka mend, le të bëjë llogari numrin e bishës, sepse është numër njeriu; dhe numri i tij është gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.
atra jJAnena prakAzitavyaM| yo buddhiviziSTaH sa pazoH saMkhyAM gaNayatu yataH sA mAnavasya saMkhyA bhavati| sA ca saMkhyA SaTSaSTyadhikaSaTzatAni|
