< Zbulesa 13 >

1 Dhe u ndala mbi rërën e detit. Dhe pashë të ngjitej nga deti një bishë, që kishte dhjetë brirë dhe shtatë krerë, dhe mbi brirë dhjetë kurora dhe mbi krerë emra blasfemie.
Tedae tuitunli kah laivin dongah sut pai. Te vaengah satlung pakhat tuitunli lamkah halo te ka hmuh. A ki parha neh a lu parhih a khueh tih a ki dongah lukhuem parha om. A lu ah soehsalnah ming a phueih.
2 Dhe bisha që pashë i ngjante një leopardi; këmbët e saj ishin si të ariut dhe goja e saj si ajo e luanit; dhe dragoi i dha asaj fuqinë e vet, fronin e vet dhe autoritet të madh.
Te vaengah satlung ka hmuh te tah kaihlaeng phek la om tih a kho tah vom kho bangla om. A ka tah sathueng ka bangla om. Tuihnam loh a thaomnah neh a ngolkhoel neh aka len koek saithainah te a taengah a paek.
3 Edhe pashë një nga krerët e saj si të plagosur për vdekje; por plaga e saj vdekjeprurëse u shërua; dhe gjithë dheu u mrekullua pas bishës.
Te vaengah a lu pakhat te dueknah duela a ngawn bangla om. Tedae a dueknah lucik tah a hoeih pah. Te dongah diklai tah a pum la a ngaihmang uh tih satlung hnukah banguh.
4 Dhe adhuruan dragoin që i dha autoritet bishës dhe adhuruan bishën duke thënë: “Kush i ngjan bishës? Kush mund të luftojë kundër saj?”.
Satlung te saithainah a paek coeng dongah tuihnam te a bawk uh. Satlung te a bawk uh vaengah, “Satlung phek la unim aka om? Unim a taengah aka vathoh thai,” a ti uh.
5 Dhe iu dha një gojë që flet gjëra të mëdha dhe blasfemi; dhe iu dha pushtet të veprojë për dyzet e dy muaj.
A ka te cal khungdaeng ham neh soehsalnah a paek. Saithainah te hla sawmli panit khuiah tueng sak ham a paek.
6 Dhe ajo hapi gojën e vet për të blasfemuar kundër Perëndisë, për të blasfemuar emrin e tij, tabernakullin e tij dhe ata që banojnë në qiell.
Te dongah Pathen te soehsalnah neh a ka a ang thil. A ming neh a dap te khaw, vaan ah aka rhaeh rhoek khaw a soehsal pah.
7 Dhe iu dha t’u bëjë luftë kundër të shenjtorëve dhe t’i mundë; dhe iu dha pushtet mbi çdo fis, gjuhë dhe komb.
Hlangcim rhoek taengah caem thoh ham neh amih te noeng hama paek. Koca boeih neh pilnam soah, ol neh namtom taengah saithainah a paek.
8 Dhe do ta adhurojnë të gjithë banorët e dheut, emrat e të cilëve nuk janë shkruar në librin e jetës së Qengjit, që ishte vrarë që nga krijimi i botës.
Te phoeiah diklai hmankah khosa boeih, Diklai tongnah lamloh a ngawn tangtae tuca kah hingnah cayol ah a ming a daek pawt rhoek loh te te a bawk uh ni.
9 Kush ka veshë, le të dëgjojë.
Khat khat long ni hna a khueh atah ya saeh.
10 Kush e çon tjetrin në robëri, në robëri do të bjerë; kush vret me shpatë, duhet edhe ai të vritet me shpatë. Këtu është qëndrueshmëria dhe besimi i shenjtorëve.
Khat khat ni a tamna ham atah tamna la cet coeng. Khat khat ni cunghang neh a ngawn ham atah cunghang neh a ngawn. He ah he hlangcim rhoek kah uehnah neh tangnah te om.
11 Pastaj pashë një bishë tjetër, që ngjitej nga dheu, dhe kishte dy brirë që u ngjanin atyre të qengjit, por fliste si një dragua.
Te phoeiah diklai lamkah satlung a tloe a thoeng te ka hmuh. Te vaengah tuca phek la a ki panit a khueh dae tuihnam bangla cal.
12 Ajo ushtronte gjithë pushtetin e bishës së parë përpara saj dhe bënte që dheu dhe banorët e tij të adhurojnë bishën e parë, së cilës iu shërua plaga vdekjeprurëse.
Satlung lamhma kah saithainah te khaw a hmaiah boeih a saii. Diklai neh a khuikah khosa rhoek, dueknah lucik loh a hoeih sak rhoek tah lamhma kah satlung bawk sak ham a saii.
13 Edhe bënte shenja të mëdha, sa që edhe zjarr bënte të zbresë nga qielli mbi dhe në prani të njerëzve,
Te phoeiah miknoek khaw muep a saii. Hlang hmaiah vaan lamkah hmai pataeng diklai la suntlak sak ham a saii.
14 dhe i mashtronte banorët e dheut me anë të shenjave që i ishin dhënë për të bërë përpara bishës, duke u thënë banorëve të dheut t’i bëjnë një figurë bishës, që kishte plagën e shpatës dhe u kthye në jetë.
Diklai hmankah khosa rhoek khaw a rhaithi coeng. Te miknoek nen te satlung hmaiah saii ham a paek coeng. Satlung kah muei saii pah ham te diklai dongkah khosa rhoek te a uen. Anih tah cunghang dongkah lucik te a dang dae koep hing.
15 Dhe iu dha t’i japë një frymë figurës së bishës, aq sa figura e bishës të flasë, edhe të bëjë që të gjithë ata të cilët nuk e adhuronin figurën e bishës, të vriteshin.
Satlung kah a muei te mueihla paek thai ham khaw a paek. Te nen ni satlung muei a loh sak vetih satlung muei aka bawk pawt boeih te ngawn ham khaw a saii eh.
16 Veç kësaj bëri që të gjithëve, të vegjël e të mëdhenj, dhe të pasur dhe të varfër, dhe të lirë dhe skllevër, t’u vihet një damkë mbi dorën e tyre të djathtë ose mbi ballin e tyre,
Te phoeiah a cungkuem la a saii coeng. A yit neh a len, boei neh khodaeng, aka loeih neh sal te khaw amamih kah bantang kut ah khaw, a tal dongah khaw kutnoek daeng sak ham a saii.
17 dhe që askush të mos mund të blinte ose të shiste, po të mos kishte damkën ose emrin e bishës ose numrin e emrit të saj.
Te nen te kutnoek aka khueh pawt atah pakhat long khaw a lai ham neh a yoih ham te coeng mahpawh. Te te satlung kah ming neh a ming dongkah toeknah coeng ni.
18 Këtu është urtia. Ai që ka mend, le të bëjë llogari numrin e bishës, sepse është numër njeriu; dhe numri i tij është gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.
Cueihnah tah om he. Lungbuei aka khueh loh satlung kah toeknah te tae saeh. A toeknah tah hlang ni. A toeknah tah yarhuk sawmrhuk parhuk ni.

< Zbulesa 13 >