< Zbulesa 10 >

1 Pastaj pashë një engjëll tjetër të fuqishëm që zbriste nga qielli, i mbështjellë në një re dhe me ylber mbi krye; dhe fytyra e tij ishte si diell dhe këmbët e tij si shtylla zjarri.
И видех инаго Ангела крепка сходяща с небесе, оболчена во облак, и дуга над главою (его), и лице его яко солнце, и нозе его яко столпи огнени,
2 Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe,
и имеяше в руце своей книгу разгибену: и постави ногу свою десную на мори, а шуюю на земли,
3 dhe thirri me zë të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.
и возопи гласом великим, яко лев рыкая: и егда возгласи, глаголаша седмь громов гласы своя.
4 Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që më thoshte: “Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj”.
И егда возгласиша седмь громов гласы своя, хотех писати: и слышах глас с небесе глаголющь ми: запечатлей, яже глаголаша седмь громов, и сего не пиши.
5 Atëherë engjëlli që unë pashë që rrinte në këmbë mbi det e mbi dhe, ngriti dorën e djathtë drejt qiellit,
И Ангел, егоже видех стояща на мори и на земли, воздвиже руку свою на небо
6 dhe bëri be për atë që rron në shekuj të shekujve, që krijoi qiellin dhe gjërat që janë në të, tokën dhe gjërat që janë në të, detin dhe gjërat që janë në të, se nuk do të vonohet më. (aiōn g165)
и клятся Живущим во веки веков, Иже созда небо и яже на нем, и землю и яже на ней, и море и яже в нем, яко лета уже не будет: (aiōn g165)
7 por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet zëri i tij, kur ai t’i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.
но во дни гласа седмаго Ангела, егда имать вострубити, тогда скончается тайна Божия, якоже благовести Своими рабы пророки.
8 Dhe zëri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: “Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe”.
И глас его слышах с небесе паки глаголющь со мною, и глагола: иди и приими книжицу разгнутую в руце Ангела стоящаго на мори и на земли.
9 Dhe shkova tek engjëlli dhe i thashë: “Më jep libërthin”. Dhe ai më tha: “Merre dhe gllabëroje atë dhe ai do ta hidhërojë të brëndëshmet e tua, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjaltë”.
И идох ко Ангелу, глаголя ему: даждь ми книжицу. И рече ми: приими и снеждь ю: и горька будет во чреве твоем, но во устех ти сладка будет яко мед.
10 Dhe e mora libërthin nga dora e engjëllit, dhe si e gllabërova; dhe ishte në gojën time i ëmbël si mjaltë; dhe, mbasi e gllabërova, barku im u hidhërua.
И приях книгу от руки Ангела и снедох ю: и бе во устех моих яко мед сладка: и егда снедох ю, горька бяше во чреве моем.
11 Dhe ai më tha: “Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër”.
И рече ми: подобает ти паки пророчествовати в людех и во племенех, и во языцех и в царех мнозех.

< Zbulesa 10 >