Zbulesa 10

1 Pastaj pashë një engjëll tjetër të fuqishëm që zbriste nga qielli, i mbështjellë në një re dhe me ylber mbi krye; dhe fytyra e tij ishte si diell dhe këmbët e tij si shtylla zjarri.

Arubi moi dusra maha sorgodoth ke sorgo pora ahi thaka dikhise. Tai badal pora bondh kori kene thakise, aru tai laga matha uporte dhanush thakise. Tai laga chehera suryo nisena aru Tai laga theng khan jui juli thaka khamba nisena thakise.

2 Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe,

Tai ekta huru kitab dhori thakise, aru etu tai laga hathte khuli se. Tai laga dyna theng samundar te rakhise aru tai laga baya theng matite rakhise.

3 dhe thirri me zë të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.

Titia Tai bagh pora hala kora nisena dangor awaj pora hala korise. Jitia tai hala korise, sat-ta bhijili nijor laga awaj te kotha kobole shuru hoise.

4 Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që më thoshte: “Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj”.

Jitia sat-ta bhijili kotha koise, aru moi likhi bole thakise, kintu moi sorgo pora ekta awaj hunise aru koise, “Sat-ta bhijili pora ki koise etu lukai kene rakhibi. Etu kitab te nilikhibi.”

5 Atëherë engjëlli që unë pashë që rrinte në këmbë mbi det e mbi dhe, ngriti dorën e djathtë drejt qiellit,

Aru moi kuntu sorgodoth samundar aru prithibi te khara hoi thaka dikhise tai laga dyna hath to sorgo phale uthaise.

6 dhe bëri be për atë që rron në shekuj të shekujve, që krijoi qiellin dhe gjërat që janë në të, tokën dhe gjërat që janë në të, detin dhe gjërat që janë në të, se nuk do të vonohet më. (aiōn g165)

Aru Tai kun hodai aru hodai nimite jinda ase Tai laga naam kosom khaise, aru kun he etu sob aru ta te thaka sob saman bonaise, etu prithibi aru sob saman khan, aru samundar te ki ase, “Aru etiya olop bhi deri nahobo. (aiōn g165)

7 por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet zëri i tij, kur ai t’i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.

Kintu sat-ta sorgodoth laga awaj dinte, jitia Tai laga bhigul bajabo taiyar hobo, titia Isor laga asurit kaam to purah hoi jabo, kineka Tai laga noukar bhabobadi khan ke etu bhal kotha koi disele.”

8 Dhe zëri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: “Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe”.

Titia kun to awaj moike sorgo pora kotha korise aru moike koise: “Jabi, sorgodoth kun samundar aru matite khara kori ase Tai laga hath pora etu kitab to lo bhi.”

9 Dhe shkova tek engjëlli dhe i thashë: “Më jep libërthin”. Dhe ai më tha: “Merre dhe gllabëroje atë dhe ai do ta hidhërojë të brëndëshmet e tua, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjaltë”.

Titia moi sorgodoth logote jai kene moike etu kitab to dibole nimite koise. Tai moike koise, “Lo bhi aru khai lobi. Etu pora tumi laga peth to tita koribo, kintu tumi laga mukh mou pani nisena mitha kori dibo.”

10 Dhe e mora libërthin nga dora e engjëllit, dhe si e gllabërova; dhe ishte në gojën time i ëmbël si mjaltë; dhe, mbasi e gllabërova, barku im u hidhërua.

Titia moi sorgodoth laga hath pora etu kitab to loi kene khai loise. Aru moi laga mukh to mou pani nisena mitha hoi jaise, kintu moi jitia etu khaise, moi laga peth tita hoi jaise.

11 Dhe ai më tha: “Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër”.

Titia kunba pora moike koise, “Tumi aru bisi manu ke etu bhabobani kobi, desh khan ke, alag bhasa kowa manu khan ke, aru raja khan ke.”