< Zbulesa 10 >

1 Pastaj pashë një engjëll tjetër të fuqishëm që zbriste nga qielli, i mbështjellë në një re dhe me ylber mbi krye; dhe fytyra e tij ishte si diell dhe këmbët e tij si shtylla zjarri.
To pacoengah van hoi anghum tathuk, tamai angkhuk, thacak kalah van kami to ka hnuk: anih ih lu nuiah loe khungzae to oh, a krang loe ni baktiah oh moe, a khok loe hmai kamngaeh homh baktiah oh:
2 Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe,
Anih loe kamong cabu tetta to ban ah sinh: a bantang khok to tuipui nuiah koeng moe, bangqoi khok to saoeng nuiah koeng,
3 dhe thirri me zë të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.
Anih loe kahang kaipui baktiah kalen parai lok hoiah hangh: anih hang pacoengah khopazih tuen vai sarihto tuenh.
4 Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që më thoshte: “Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj”.
Khopazih tuen vai sarihto tuenh pacoengah, a thuih ih lok to ca ah tarik hanah kam sak: toe kai khaeah, Vai sarihto katuen khopazih tuen mah thuih ih lok to tarik hmah, catui to daeng ah, tiah van hoiah thuih ih lok to ka thaih.
5 Atëherë engjëlli që unë pashë që rrinte në këmbë mbi det e mbi dhe, ngriti dorën e djathtë drejt qiellit,
To naah tuipui hoi long nuiah angdoe vankami to ka hnuk, anih loe van ah ban payangh tahang moe,
6 dhe bëri be për atë që rron në shekuj të shekujve, që krijoi qiellin dhe gjërat që janë në të, tokën dhe gjërat që janë në të, detin dhe gjërat që janë në të, se nuk do të vonohet më. (aiōn g165)
atue akra mak ai boeh, tiah dungzan hoi dungzan ah kahing, van hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, long hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, tuipui hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, Anih ih ahmin hoiah lokkamhaih to a sak: (aiōn g165)
7 por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet zëri i tij, kur ai t’i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.
toe Anih mah a tamna tahmaanawk khaeah thuih ih lok baktih toengah, sarihto haih vankami mah angmah ih mongkah ueng na niah, kathuk Sithaw atimhaih akoep tih.
8 Dhe zëri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: “Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe”.
To pacoengah van bang hoiah kai khaeah, Caeh ah loe, tuipui hoi long nuiah kangdoe van kami ban ih kamong cabu tetta to la ah, tiah thuih ih lok to ka thaih let bae.
9 Dhe shkova tek engjëlli dhe i thashë: “Më jep libërthin”. Dhe ai më tha: “Merre dhe gllabëroje atë dhe ai do ta hidhërojë të brëndëshmet e tua, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjaltë”.
To pongah vankami khaeah ka caeh moe, anih khaeah, Cabu tetta to na paek ah, tiah ka naa. To naah anih mah kai khaeah, La ah loe caa ah; na zok thungah khaa tih, toe na pakha ah loe khoitui baktiah luep tih, tiah ang naa.
10 Dhe e mora libërthin nga dora e engjëllit, dhe si e gllabërova; dhe ishte në gojën time i ëmbël si mjaltë; dhe, mbasi e gllabërova, barku im u hidhërua.
Van kami ban ih cabu tetta to ka lak moe, ka caak; ka pakha ah loe khoitui baktiah luep: toe ka caak pacoeng ka zok thungah phak naah loe khaa.
11 Dhe ai më tha: “Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër”.
To naah anih mah kai khaeah, Kanoih parai kaminawk, prae kaminawk, lok congca apae kaminawk hoi siangpahrangnawk khaeah lok na taphong let tih, tiah ang naa.

< Zbulesa 10 >