Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Прийдіть, заспіваємо радісно Господу, вигукнемо піднесено скелі спасіння нашого.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Прийдемо перед обличчя Його з подякою, піснями прославимо Його.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Адже Господь – Бог великий і Цар могутніший від усіх богів.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

У руці Його глибини землі, і вершини гір належать Йому;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

море – Його, Він створив його, і суходіл Його руки утворили.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Прийдіть, поклонімося, впадемо долілиць, схилимо коліна перед Господом, Творцем нашим,

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

бо Він – наш Бог, а ми – народ Його пасовища, вівці, про яких Він піклується. Сьогодні, коли ви почуєте Його голос,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

не зачерствійте серцями вашими, як у Мериві, як було того дня у Массі в пустелі,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

де спокушали Мене предки ваші, випробовували Мене, хоча й бачили Моє діяння.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Сорок років дратував Мене цей рід, тоді сказав Я: «Вони народ, що блукає серцем, не знають шляхів Моїх.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Тому присягнув Я у гніві Моєму: не увійдуть вони до Мого спокою!»