Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Kommer, låter oss glädjas Herranom, och fröjdas för vår salighets tröst.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Låt oss med tack komma inför hans ansigte, och fröjdas för honom med Psalmer.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Ty Herren är en stor Gud, och en stor Konung öfver alla gudar.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Ty i hans hand är hvad som jorden bär, och bergshöjderna äro också hans.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Ty hans är hafvet, och hans händer hafva det torra beredt.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Kommer, låter oss tillbedja, och knäböja, och nederfalla för Herranom, den oss gjort hafver.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Ty han är vår Gud, och vi hans fosterfolk, och hans händers får.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

I dag om I hans röst hören, så förstocker icke edor hjerta, såsom i Meriba skedde, såsom i Massa i öknene;

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Der edre fäder försökte mig, förnummo och sågo min verk;

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Att jag i fyratio år mödo hade med detta folk, och sade: Det är sådant folk, att deras hjerta alltid vill den orätta vägen, och de mina vägar icke lära vilja;

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Så att jag svor i mine vrede: De skola icke komma till mina rolighet.