Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Venid, alegrémonos al SEÑOR; cantemos con júbilo a la roca de nuestra salud.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Lleguemos ante su presencia con alabanza; cantemos a El con júbilo.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque el SEÑOR es Dios grande; y Rey grande sobre todos los dioses.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Porque en su mano están las profundidades de la tierra, y las alturas de los montes son suyas.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Suyo también el mar, pues él lo hizo; y sus manos formaron la tierra seca.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Venid, postrémonos y adoremos; arrodillémonos delante del SEÑOR nuestro hacedor.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque él es nuestro Dios; y nosotros el pueblo de su prado, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

no endurezcáis vuestro corazón como en Meriba, como el día de Masá en el desierto;

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

donde me tentaron vuestros padres, me probaron, y vieron mi obra.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Cuarenta años combatí con la nación, y dije: Pueblo es que yerra de corazón, que no han conocido mis caminos.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Por tanto yo juré en mi furor: No entrarán en mi reposo.