Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

¡Vengan, cantemos con gozo a Yavé! ¡Aclamemos con júbilo a la Roca de nuestra salvación!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Entremos ante su Presencia con acción de gracias, Aclamémoslo con salmos.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque Yavé es ʼEL grande, Y gran Rey sobre todos los ʼelohim.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

En su mano están las profundidades de la tierra. Suyas son las alturas de las montañas.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Suyo es el mar, pues Él lo hizo, Y sus manos formaron la tierra seca.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Vengan, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos [ante] la Presencia de Yavé, nuestro Hacedor,

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque Él es nuestro ʼElohim, Nosotros el pueblo de su prado y ovejas de su mano. Si ustedes oyen hoy su voz,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

No endurezcan sus corazones como en Meriba, Como en el día de Masa en el desierto,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Cuando me tentaron sus antepasados. Me probaron, aunque vieron mi obra.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Durante 40 años estuve disgustado con aquella generación, Y dije: Es un pueblo que divaga en su corazón, Y no conoce mis caminos.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Por tanto, juré en mi ira Que no entrarán en mi reposo.