Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

¡Vengan, cantemos con alegría al Señor! ¡Gritemos triunfantes a la roca de nuestra salvación!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

¡Vayamos ante él con acción de gracias! ¡Cantemos a él en voz alta en celebración!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

porque el Señor es un Dios grande, el gran rey sobre todos los dioses.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

El manda sobre lo más profundo de la tierra y sobre lo más alto de los montes.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

El mar es de él, porque él lo hizo; la tierra seca le pertenece, porque él la formó.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Vengan, entremos y adoremos, arrodillémonos ante el Señor nuestro creador.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque él es nuestro Dios, y nosotros el pueblo que cuida como un pastor, el rebaño por el cual se preocupa. Si escuchas hoy su voz llamando,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

no se rehúsen a responder, “Como hicieron en Meribá, como hicieron ese día en Masá en el desierto,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

cuando sus antepasados me provocaron, probando mi paciencia, incluso habiendo visto todo lo que había hecho.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Por cuarenta años estuve disgustado con esa generación, y dije, ‘Ellos son personas que me son desleales con sus pensamientos, y se rehúsan a seguir mis caminos’.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Entonces en mi frustración juré, ‘Ciertamente no entrarán en mi reposo’”.