Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Oh pridite, zapojmo Gospodu. Naredimo radosten glas skali rešitve naše duše.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Pridimo pred njegovo prisotnost z zahvaljevanjem in s psalmi mu naredimo radosten zvok.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Kajti Gospod je velik Bog in velik Kralj nad vsemi bogovi.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

V njegovi roki so globoki kraji zemlje; tudi moč hribov je njegova.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Morje je njegovo in on ga je naredil in njegove roke so oblikovale kopno zemljo.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Oh pridite, naj obožujemo in se priklonimo; pokleknimo pred Gospodom, našim stvarnikom.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Kajti on je naš Bog in mi smo ljudstvo njegovega pašnika in ovce njegove roke. Če boste danes zaslišali njegov glas,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

ne zakrknite svojega srca kakor z izzivanjem in kakor na dan preizkušnje v divjini,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

ko so me vaši očetje skušali, me preizkušali in gledali moje delo.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Dolgih štirideset let sem s tem rodom skupaj žaloval in rekel: »To je ljudstvo, ki se moti v svojem srcu in niso spoznali mojih poti, «

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

ki sem jim v svojem besu prisegel, da ne bodo vstopili v moj počitek.