Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Vinde, cantemos alegres ao SENHOR; gritemos [de alegria] à rocha de nossa salvação.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Cheguemos adiante de sua presença com agradecimentos; cantemos salmos a ele.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Porque o Senhor é o grande Deus, e maior Rei do que todos os deuses.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Na mão dele estão as profundezas da terra; e a ele pertencem os altos montes.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Dele [também] é o mar, pois ele o fez; e suas mãos formaram a [terra] seca.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Vinde, adoremos, e prostremo-nos; ajoelhemo-nos perante o SENHOR, que nos fez.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Porque ele é o nosso Deus, e nós [somos] o povo do seu pasto, e as ovelhas de sua mão. Se hoje ouvirdes a voz dele,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Não endureçais vosso coração, como em Meribá, como no dia da tentação no deserto,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Onde vossos pais me tentaram; eles me provaram, mesmo já tendo visto minha obra.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Por quarenta anos aguentei com desgosto d [esta] geração, e disse: Este povo se desvia em seus corações; e eles não conhecem meus caminhos.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Por isso jurei em minha ira que eles não entrarão no meu [lugar] de descanso.