Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.