Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

KOMAIL kodo, pwe kitail pan kapinga Ieowa o ngisingis ong paip en maur atail.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Kitail pan kola tuki ong i kaping. Kitail en ngisingiski ong i psalm!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Pwe Ieowa Kot lapalap amen, o Nanmarki lapalap amen pon angin kot akan karos.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Pan sappa mi ni lim a, o pon komon nana me sapwilim a.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Madau me sapwilim a, pwe i me kotin wiadar, o lim a kan wiadar wasa madekong.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Komail kodo, kitail pan kaudok, o dairukedi, o kelepuki mon Ieowa, me kotin wia kitail dar.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Pwe i atail Kot, a kitail aramas en sapwilim a wasan kamanga o pwin en lim a. Ran wet, ma komail pan rong kapitie,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Komail der kapitakaila mongiong omail, duen a wiauier Meripa o ni ran en Masa nan sap tan,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Ni sam omail akan songesong ia o kasau ia da, pwe re kilanger ai dodok kan.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Par paeisok I suede kilar di wet, o I indada: Mongiong en song en aramas duen met kin wukiwuk sili, o re sota men asa duen al ai kan.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

I ap kaula ni ai makar: Irail sota pan konodi ai kamol.