Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Laus Cantici David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Praeoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Quia in manu eius sunt omnes fines terrae: et altitudines montium ipsius sunt.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuae eius, et oves manus eius.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt, et viderunt opera mea.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.