Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Laus cantici ipsi David. [Venite, exsultemus Domino; jubilemus Deo salutari nostro;

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei:

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos:

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri: probaverunt me, et viderunt opera mea.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Et isti non cognoverunt vias meas: ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.]