Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla roccia della nostra salvezza.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Accostiamoci a lui per rendergli grazie, a lui acclamiamo con canti di gioia.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Poiché grande Dio è il Signore, grande re sopra tutti gli dei.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

Nella sua mano sono gli abissi della terra, sono sue le vette dei monti.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Suo è il mare, egli l'ha fatto, le sue mani hanno plasmato la terra.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Venite, prostràti adoriamo, in ginocchio davanti al Signore che ci ha creati.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Egli è il nostro Dio, e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Ascoltate oggi la sua voce: «Non indurite il cuore, come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

dove mi tentarono i vostri padri: mi misero alla prova pur avendo visto le mie opere.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Per quarant'anni mi disgustai di quella generazione e dissi: Sono un popolo dal cuore traviato, non conoscono le mie vie;

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

perciò ho giurato nel mio sdegno: Non entreranno nel luogo del mio riposo».