Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Kommet, laßt uns Jehovah lobpreisen, lasset uns aufjauchzen dem Felsen unseres Heils.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Laßt uns mit Bekennen vor Sein Angesicht kommen, laßt uns Ihm aufjauchzen mit Psalmen.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Denn ein großer Gott ist Jehovah, und ein großer König über alle Götter.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

In Dessen Hand sind der Erde Ergründungen, und Dessen sind der Berge Kräfte.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Dessen ist das Meer und Er hat es gemacht, und das Trockene, das Seine Hände bildeten.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Kommt, laßt uns anbeten und uns beugen und knien vor Jehovah, Der uns gemacht.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Denn Er ist unser Gott und wir sind Seiner Weide Volk, und die Schafe Seiner Hand, diesen Tag, wenn ihr auf Seine Stimme hört,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Verhärtet nicht euer Herz, wie in Meribah, wie am Tage Massahs in der Wüste;

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Wo eure Väter Mich versuchten, Mich prüften, auch Mein Werk sahen.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Vierzig Jahre hatte Ich Verdruß an dem Geschlecht, und Ich sprach: Es ist ein Volk, das irren Herzens ist, und sie erkennen Meine Wege nicht.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Denen Ich in Meinem Zorn schwur: Sie sollen nicht eingehen zu Meiner Ruhe.