Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Come, let us make a joyful noise to Yahweh, Let us shout in triumph, to the rock of our salvation!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

O let us come before his face with thanksgiving, With the sounds of strings, let us shout aloud to him.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

For, a great GOD, is Yahweh, And a great king, above all gods.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

In whose hand, are the hidden recesses of the earth, And, the peaks of the mountains, are his;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Whose, is the sea, for, he, made it, And, the dry land, his hands, did form.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Enter! let us bow down, and bend low, Let us kneel, before Yahweh our maker;

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

For, he, is our God, And, we, are the people of his pasture, and the flock of his hand? To-day, if, to his voice, ye will hearken,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Do not harden your heart as at Meribah, As on the day of Massah, in the desert;

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

When your fathers, tested me, They proved me, yea they also saw what I could do.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Forty years, loathed I that generation, So I said—A people going astray in heart, they are, Even they, have not known my ways!

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

And I sware in mine anger, —Verily they shall not enter into my rest.