Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

The Praise of a Canticle, of David himself. Come, let us exult in the Lord. Let us shout joyfully to God, our Savior.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Let us anticipate his presence with confession, and let us sing joyfully to him with psalms.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

For the Lord is a great God and a great King over all gods.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

For in his hand are all the limits of the earth, and the heights of the mountains are his.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

For the sea is his, and he made it, and his hands formed the dry land.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Come, let us adore and fall prostrate, and let us weep before the Lord who made us.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

For he is the Lord our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

If today you hear his voice, harden not your hearts:

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

as in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness, where your fathers tempted me; they tested me, though they had seen my works.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

For forty years, I was offended by that generation, and I said: These have always strayed in heart.

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

And these have not known my ways. So I swore in my wrath: They shall not enter into my rest.