Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Du hämndens Gud, o HERRE, du hämndens Gud, träd fram i glans.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Res dig, du jordens domare, vedergäll de högmodiga vad de hava gjort.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Huru länge skola de ogudaktiga, o HERRE, huru länge skola de ogudaktiga triumfera?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Deras mun flödar över av fräckt tal; de förhäva sig, alla ogärningsmännen.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Ditt folk, o HERRE, krossa de, och din arvedel förtrycka de.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Änkor och främlingar dräpa de, och faderlösa mörda de.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

Och de säga: "HERREN ser det icke, Jakobs Gud märker det icke."

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Märken själva, I oförnuftiga bland folket; I dårar, när kommen I till förstånd?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Den som har planterat örat, skulle han icke höra? Den som har danat ögat, skulle han icke se?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Den som håller hedningarna i tukt, skulle han icke straffa, han som lär människorna förstånd?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

HERREN känner människornas tankar, han vet att de själva äro fåfänglighet.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Säll är den man som du, HERRE, undervisar, och som du lär genom din lag,

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

för att skaffa honom ro för olyckans dagar, till dess de ogudaktigas grav varder grävd.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Ty HERREN förskjuter icke sitt folk, och sin arvedel övergiver han icke.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Nej, rättfärdighet skall åter gälla i rätten, och alla rättsinniga skola hålla sig därtill.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Vem står upp till att försvara mig mot de onda, vem bistår mig mot ogärningsmännen?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Om HERREN icke vore min hjälp, så bodde min själ snart i det tysta.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

När jag tänkte: "Min fot vacklar", då stödde mig din når, o HERRE:

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

När jag hade mycket bekymmer i mitt hjärta, då gladde din tröst min själ.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Kan fördärvets domarsäte hava gemenskap med dig, det säte där man över våld i lagens namn,

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

där de tränga den rättfärdiges själ och fördöma oskyldigt blod?

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Men HERREN bliver för mig en borg, min Gud bliver min tillflykts klippa.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Och han låter deras fördärv vända tillbaka över dem och förgör dem för deras ondskas skull. Ja, HERREN, vår Gud, förgör dem.