Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Oh Dios, en cuyas manos está el castigo, oh Dios del castigo, que se vea tu rostro resplandeciente.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Engrandecete, oh juez de la tierra; que su recompensa llegue a los hombres de orgullo.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

¿Hasta cuándo los pecadores, oh Señor, cuánto tiempo los pecadores tendrán gozo por nosotros?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Las palabras de orgullo provienen de sus labios; todos los malhechores dicen grandes cosas de sí mismos.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Tu pueblo es aplastado por ellos, oh Señor, tu herencia está turbada,

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Ellos mataron a la viuda y al invitado; se quitaron la vida de niños los niños huérfanos;

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

Y dicen: No lo verá JAH, el Dios de Jacob no entenderá.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Da tu mente a mis palabras, tú que estás sin sabiduría entre la gente; Necios, ¿cuándo serás sabio?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

¿Aquel a quien te ha formado orejas, no oirá? ¿O es ciego por quien se formaron tus ojos?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

El que juzga las naciones, ¿no dará a los hombres la recompensa de sus actos, y acaso no ha de saber el que da conocimiento al hombre?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

El Señor tiene conocimiento de los pensamientos del hombre, que son vanidad.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Feliz es el hombre que es guiado por ti, oh Jah, corriges a quien le das enseñanza de tu ley;

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Para que le des descanso de los días del mal, en tanto se cava hoyo para la destrucción de los pecadores.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

El Señor no abandonará a su pueblo ni le quitará su apoyo de su pueblo;

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Pero las decisiones se volverán a hacer justas; y serán guardadas por todos aquellos cuyos corazones sean verdaderos.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

¿Quién me dará ayuda contra los pecadores? ¿y quién será mi apoyo contra los malhechores?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Si el Señor no hubiera sido mi ayudante, mi alma habría descendido rápidamente a la muerte.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Si digo: Mi pie se resbala; tu misericordia, oh Señor, es mi apoyo.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Entre todos mis pensamientos turbados, tus consolaciones son el deleite de mi alma.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

¿Qué parte tienes con el trono del pecado, que convierte el mal en ley?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Ellos están unidos entre sí contra el alma de los rectos, para tomar decisiones contra aquellos que no han hecho nada malo.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Pero el Señor es mi lugar de descanso seguro; mi Dios es la Roca donde estoy a salvo.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Y él ha hecho que sus malos designios vuelvan sobre sí mismos, destruidos en su propio pecado; el Señor nuestro Dios los pondrá fin.