Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Ó Senhor Deus, a quem a vingança pertence, ó Deus, a quem a vingança pertence, mostra-te resplandecente.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Exalta-te, tu, que és juiz da terra: dá a paga aos soberbos.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Até quando os impios, Senhor, até quando os impios saltarão de prazer?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Até quando proferirão, e fallarão coisas duras, e se gloriarão todos os que obram a iniquidade?

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Reduzem a pedaços o teu povo, e affligem a tua herança.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Matam a viuva e o estrangeiro, e ao orphão tiram a vida.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

Comtudo dizem: O Senhor não o verá; nem para isso attenderá o Deus de Jacob.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Attendei, ó brutaes d'entre o povo; e vós, loucos, quando sereis sabios?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Aquelle que fez o ouvido não ouvirá? e o que formou o olho não verá?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Aquelle que argúe as gentes não castigará? e o que ensina ao homem o conhecimento não saberá?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

O Senhor conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Bemaventurado é o homem aquem tu castigas, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei;

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Para lhe dares descanço dos dias maus, até que se abra a cova para o impio.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Mas o juizo voltará á rectidão, e seguil-o-hão todos os rectos do coração.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Quem será por mim contra os malfeitores? quem se porá por mim contra os que obram a iniquidade?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Se o Senhor não tivera ido em meu auxilio, a minha alma quasi que teria ficado no silencio.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Quando eu disse: O meu pé vacilla; a tua benignidade, Senhor, me susteve.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Na multidão dos meus pensamentos dentro de mim, as tuas consolações recrearam a minha alma.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Porventura o throno d'iniquidade te acompanha, o qual forja o mal por uma lei?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Elles se ajuntam contra a alma do justo, e condemnam o sangue innocente.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Mas o Senhor é a minha defeza; e o meu Deus é a rocha do meu refugio.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

E trará sobre elles a sua propria iniquidade; e os destruirá na sua propria malicia: o Senhor nosso Deus os destruirá.