Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

O Dio delle vendette, o Eterno, Iddio delle vendette, apparisci nel tuo fulgore!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Lèvati, o giudice della terra, rendi ai superbi la loro retribuzione!

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Fino a quando gli empi, o Eterno, fino a quando gli empi trionferanno?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Si espandono in discorsi arroganti, si vantano tutti questi operatori d’iniquità.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Schiacciano il tuo popolo, o Eterno, e affliggono la tua eredità.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Uccidono la vedova e lo straniero, ammazzano gli orfani,

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

e dicono: L’Eterno non vede, l’Iddio di Giacobbe non ci fa attenzione.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Abbiate intendimento, voi gli stolti fra il popolo! E voi, pazzi, quando sarete savi?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Colui che ha piantato l’orecchio non udirà egli? Colui che ha formato l’occhio non vedrà egli?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Colui che castiga le nazioni non correggerà, egli che imparte all’uomo la conoscenza?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

L’Eterno conosce i pensieri dell’uomo, sa che son vanità.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Beato l’uomo che tu correggi, o Eterno, ed ammaestri con la tua legge

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

per dargli requie dai giorni dell’avversità, finché la fossa sia scavata per l’empio.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Poiché l’Eterno non rigetterà il suo popolo, e non abbandonerà la sua eredità.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Poiché il giudizio tornerà conforme a giustizia, e tutti i diritti di cuore lo seguiranno.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Chi si leverà per me contro i malvagi? Chi si presenterà per me contro gli operatori d’iniquità?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Se l’Eterno non fosse stato il mio aiuto, a quest’ora l’anima mia abiterebbe il luogo del silenzio.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Quand’ho detto: Il mio piè vacilla, la tua benignità, o Eterno, m’ha sostenuto.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Quando sono stato in grandi pensieri dentro di me, le tue consolazioni han rallegrato l’anima mia.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Il trono della nequizia t’avrà egli per complice? esso, che ordisce oppressioni in nome della legge?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Essi si gettano assieme contro l’anima del giusto, e condannano il sangue innocente.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Ma l’Eterno è il mio alto ricetto, e il mio Dio è la ròcca in cui mi rifugio.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Egli farà ricader sovr’essi la loro propria iniquità, e li distruggerà mediante la loro propria malizia; l’Eterno, il nostro Dio, li distruggerà.