Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Uram, bosszúállásnak Istene! Bosszúállásnak Istene, jelenj meg!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Emelkedjél fel te, földnek birája, fizess meg a kevélyeknek!

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

A hitetlenek, Uram, meddig még, meddig örvendeznek még a hitetlenek?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Piszkolódnak, keményen szólnak; kérkednek mindnyájan a hamisság cselekedői.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

A te népedet Uram tapossák, és nyomorgatják a te örökségedet.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Az özvegyet és jövevényt megölik, az árvákat is fojtogatják.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

És ezt mondják: Nem látja az Úr, és nem veszi észre a Jákób Istene!

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Eszméljetek ti bolondok a nép között! És ti balgatagok, mikor tértek eszetekre?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

A ki a fület plántálta, avagy nem hall-é? És a ki a szemet formálta, avagy nem lát-é?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

A ki megfeddi a népeket, avagy nem fenyít-é meg? Ő, a ki az embert tudományra tanítja:

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Az Úr tudja az embernek gondolatjait, hogy azok hiábavalók.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Boldog ember az, a kit te megfeddesz Uram, és a kit megtanítasz a te törvényedre;

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Hogy nyugalmat adj annak a veszedelem napján, míg megásták a vermet a hitetlennek!

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Bizony nem veti el az Úr az ő népét, és el nem hagyja az ő örökségét!

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Mert igazságra fordul vissza az ítélet, és utána mennek mind az igazszívűek.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Kicsoda támad fel én mellettem a gonoszok ellen? Kicsoda áll mellém a hamisság cselekedők ellen?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Ha az Úr nem lett volna segítségül nékem: már-már ott lakoznék lelkem a csendességben.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Mikor azt mondtam: Az én lábam eliszamodott: a te kegyelmed, Uram, megtámogatott engem.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Mikor megsokasodtak bennem az én aggódásaim: a te vígasztalásaid megvidámították az én lelkemet.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Van-é köze te hozzád a hamisság székének, a mely nyomorúságot szerez törvény színe alatt?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Egybegyülekeznek az igaznak lelke ellen, és elkárhoztatják az ártatlannak vérét.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

De kőváram lőn én nékem az Úr, és az én Istenem az én oltalmamnak kősziklája;

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

És visszafordítja reájok az ő álnokságukat, és az ő gonoszságukkal veszti el őket; elveszti őket az Úr, a mi Istenünk.