Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Megtorlásnak Istene, Örökkévaló, megtorlásnak Istene, jelenj meg!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Emelkedjél, birája a földnek, hárítsd vissza tettüket a gőgösökre.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Meddig fognak a gonoszok, oh Orökkévaló, meddig fognak a gonoszok újjongani?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Bugyogtatnak, beszélnek daczosat, kérkednek mind a jogtalanságot cselekvők.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Népedet, Örökkévaló, zúzzák, és birtokodat sanyargatják;

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

özvegyet és jövevényt ölnek és árvákat gyilkolnak.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

S azt mondták Nem látja Jáh s nem ügyel rá Jákób Istene.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Ügyeljetek, ti oktalanok a nép közt, s ti balgák, mikor tértek észre?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Vajon a ki fület plántál, nem hall-e, avagy a ki szemet alkot, nem 1át-e?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Vajon a ki nemzeteket fenyít, nem büntet-e, ő, ki az embert tudásra tanítja?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Az Örökkévaló tudja az ember gondolatait, hogy hiábavalóság azok.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Boldog a férfi, kit megfenyítsz, Jáh, és tanodra taníted;

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

hogy nyugtot adj neki bajnak napjaitól, míg megásatik a gonosznak a verem.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Mert nem veti el népét az Örökkévaló, s birtokát nem hagyja el.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Mert igazsághoz tér vissza az ítélet, és utána mennek mind az egyenesszívüek.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Ki támad mellém a gonosztevők ellen, ki áll oda mellém a jogtalanságot cselekvők ellen?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Hogyha nem volna az Örökkévaló segítségül nekem, kevés híján sír csendjében lakott volna a lelkem.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Ha azt mondtam: megingott a lábam – szereteted, oh Örökkévaló támogat engem.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Mikor sok a tépelődés én bennem, a te vigasztalásaid vidámítják föl lelkemet.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Vajon társul-e veled a veszedelmek trónja, az a ki bajt alkot a törvény ellenére?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Összecsődülnek az igaznak lelke ellen, s az ártatlan vért kárhoztatják.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

De nekem az Örökkévaló mentsvárul lett, és Istenem menedékem sziklájává;

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

s visszahárította rájuk gazságukat s rosszaságukban megsemmisíti őket, megsemmisíti őket az Örökkévaló, a mi Istenünk.