Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, brich hervor!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Erhebe dich, du Richter der Erde, gib den Stolzen ihren Lohn!

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Wie lange sollen die Gottlosen, o HERR, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Sie halten viele und freche Reden; stolz überheben sich alle Übeltäter.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Sie knebeln dein Volk, o HERR, und unterdrücken dein Erbteil.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Sie erwürgen Witwen und Fremdlinge und ermorden Waisen;

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

und dann sagen sie: «Der HERR sieht es nicht, und der Gott Jakobs achtet es nicht!»

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Nehmt doch Verstand an, ihr Unvernünftigen unter dem Volk, ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gebildet hat, sollte der nicht sehen?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Der die Nationen züchtigt, sollte der nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Der HERR kennt die Anschläge der Menschen, [weiß, ] daß sie vergeblich sind.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Wohl dem Mann, den du, HERR, züchtigst und den du aus deinem Gesetze belehrst,

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

ihm Ruhe zu geben vor den Tagen des Unglücks, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbteil nicht verlassen;

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

denn zur Gerechtigkeit kehrt das Gericht zurück, und alle aufrichtigen Herzen werden ihm folgen!

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Wer steht mir bei wider die Bösen, wer tritt für mich ein wider die Übeltäter?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Wäre der HERR nicht meine Hilfe, wie bald würde meine Seele in der Totenstille wohnen!

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Sooft ich aber auch sprach: «Mein Fuß ist wankend geworden», hat deine Gnade, o HERR, mich gestützt.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Bei den vielen Sorgen in meinem Herzen erquickten deine Tröstungen meine Seele.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Sollte mit dir Gemeinschaft haben der Thron des Verderbens, der Unheil schafft; durch Gesetz?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Sie greifen die Seele des Gerechten an und verdammen unschuldiges Blut.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Aber der HERR ward mir zur festen Burg, zum Felsen, wo ich Zuflucht fand.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Und er ließ ihr Unrecht auf sie selber fallen, und er wird sie durch ihre eigene Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.