Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

God is Lord of veniauncis; God of veniauncis dide freli.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Be thou enhaunsid that demest the erthe; yelde thou yeldinge to proude men.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Lord, hou longe synneris; hou longe schulen synneris haue glorie?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Thei schulen telle out, and schulen speke wickidnesse; alle men schulen speke that worchen vnriytfulnesse.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Lord, thei han maad lowe thi puple; and thei han disesid thin eritage.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Thei killiden a widowe and a comelyng; and thei han slayn fadirles children and modirles.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

And thei seiden, The Lord schal not se; and God of Jacob schal not vndurstonde.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Ye vnwise men in the puple, vndirstonde; and, ye foolis, lerne sum tyme.

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Schal not he here, that plauntide the eere; ethere biholdith not he, that made the iye?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Schal not he repreue, that chastisith folkis; which techith man kunnyng?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

The Lord knowith the thouytis of men; that tho ben veyne.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Blessid is the man, whom thou, Lord, hast lerned; and hast tauyt him of thi lawe.

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

That thou aswage hym fro yuele daies; til a diche be diggid to the synner.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

For the Lord schal not putte awei his puple; and he schal not forsake his eritage.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Til riytfulnesse be turned in to dom; and who ben niy it, alle that ben of riytful herte.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Who schal rise with me ayens mysdoeris; ether who schal stonde with me ayens hem that worchen wickidnesse?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

No but for the Lord helpide me; almest my soule hadde dwellid in helle.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

If Y seide, My foot was stirid; Lord, thi merci helpide me.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Aftir the multitude of my sorewis in myn herte; thi coumfortis maden glad my soule.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Whether the seete of wickidnesse cleueth to thee; that makist trauel in comaundement?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Thei schulen take ayens the soule of a iust man; and thei schulen condempne innocent blood.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

And the Lord was maad to me in to refuyt; and my God was maad in to the help of myn hope.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

And he schal yelde to hem the wickidnesse of hem; and in the malice of hem he schal lese hem, oure Lord God schal lese hem.