Psalmet 94
1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.
Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.
Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?
Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.
Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.
Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,
Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.
En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?
Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?
Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?
Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.
Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,
Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.
Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.
Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.
Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?
Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.
Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.
Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.
En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?
Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.
Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.
Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.
Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
