< Psalmet 92 >

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;
En Psalm till att sjunga på Sabbathsdagen. Det är en kostelig ting att tacka Herranom, och lofsjunga dino Namne, du Aldrahögste;
2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,
Om morgonen förkunna dina nåde. och om aftonen dina sanning;
3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.
På tio stränger, och psaltare; med spelande på harpo.
4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.
Ty, Herre, du låter mig gladeligen sjunga om dine verk, och jag berömmer dina händers verk.
5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!
Herre, huru äro dine verk så store! dine tankar äro så svåra djupe.
6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:
En galen tror det intet, och en dåre aktar sådant intet.
7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.
De ogudaktige grönskas såsom gräs, och de ogerningsmän blomstras alle; tilldess de förderfvade varda till evig tid.
8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.
Men du, Herre, äst den Högste, och blifver evinnerliga.
9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.
Ty si, dine fiender, Herre, si, dine fiender skola förgås, och alle ogerningsmän måste förströdde varda.
10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.
Men mitt horn skall upphöjdt varda, såsom ens enhörnings, och jag varda smord med färska oljo.
11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.
Och mitt öga skall lust se på mina fiendar, och mitt öra skall lust höra på de arga, som sig emot mig sätta.
12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.
Den rättfärdige skall grönskas, såsom ett palmträ; han skall växa, såsom ett cedreträ på Libanon.
13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.
De der planterade äro uti Herrans hus, de skola i vår Guds gårdom grönskas.
14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,
Och om de än gamle varda, skola de likväl blomstras, fruktsamme och färske vara;
15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.
Att de förkunna skola, att Herren så from är; min tröst, och intet orätt är i honom.

< Psalmet 92 >