Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

Ein salme, ein song til kviledagen. Det er godt å prisa Herren, og å syngja ditt namn lov, du Høgste,

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

å kunngjera di miskunn um morgonen og din truskap um næterne,

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

med tistrengs-cither og med harpa, med tankefullt spel på cither.

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

For du hev gledt meg, Herre, med ditt verk, og eg vil fegnast yver det dine hender hev gjort.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Kor store dine gjerningar er, Herre! Ovdjupe er dine tankar.

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

Ein uvitug mann kjenner ikkje til det, og ein dåre skynar det ikkje.

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

Når dei ugudlege grønkar som gras, og alle illgjerningsmenner blømer, so er det til deira tyning til æveleg tid.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Men du, Herre, er høg i all æva.

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

For sjå dine fiendar, Herre - for sjå, dine fiendar skal forgangast, alle illgjerningsmenner vert spreidde.

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Du lyfter upp mitt horn som hornet til villuksen, frisk olje er rent yver meg.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

Og mitt auga skal sjå med lyst på mine fiendar, og øyro mine høyra um dei vonde som stend upp imot meg.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Den rettferdige skal renna upp som palmetreet, som ceder på Libanon skal han veksa.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Dei er planta i Herrens hus og skal grønka i Guds fyregardar.

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

Endå i høg alder skyt dei friske renningar, dei er groande og grønkande

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

til å forkynna at Herren er rettvis, han, mitt berg, og at det ingen urett er i honom.