Psalmet 92
1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;
En salme, en sang til sabbatsdagen. Det er godt å prise Herren og å lovsynge ditt navn, du Høieste,
2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,
å kunngjøre din miskunnhet om morgenen og din trofasthet om nettene
3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.
til tistrenget citar og til harpe, til tankefullt spill på citar.
4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.
For du har gledet mig, Herre, med ditt verk, jeg jubler over dine henders gjerninger.
5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!
Hvor store dine gjerninger er, Herre! Såre dype er dine tanker.
6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:
En ufornuftig mann kjenner det ikke, og en dåre forstår ikke dette.
7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.
Når de ugudelige spirer som gresset, og alle de som gjør urett, blomstrer, så er det til deres ødeleggelse for evig tid.
8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.
Men du er høi til evig tid, Herre!
9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.
For se, dine fiender, Herre, for se, dine fiender forgår; alle de som gjør urett, blir adspredt.
10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.
Og du ophøier mitt horn som villoksens; jeg er overgytt med frisk olje.
11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.
Og mitt øie ser med fryd på mine motstandere; mine ører hører med glede om de onde som står op imot mig.
12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.
Den rettferdige spirer som palmen; som en seder på Libanon vokser han.
13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.
De er plantet i Herrens hus, de blomstrer i vår Guds forgårder.
14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,
Enn i gråhåret alder skyter de friske skudd; de er frodige og grønne
15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.
for å kunngjøre at Herren er rettvis, han, min klippe, og at det ikke er urett i ham.
