Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

Psaume. Cantique pour le jour du sabbat. Il est beau de louer l’Éternel, Et de célébrer ton nom, ô Très-Haut!

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

D’annoncer le matin ta bonté, Et ta fidélité pendant les nuits,

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

Sur l’instrument à dix cordes et sur le luth, Aux sons de la harpe.

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

Tu me réjouis par tes œuvres, ô Éternel! Et je chante avec allégresse l’ouvrage de tes mains.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Que tes œuvres sont grandes, ô Éternel! Que tes pensées sont profondes!

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

L’homme stupide n’y connaît rien, Et l’insensé n’y prend point garde.

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

Si les méchants croissent comme l’herbe, Si tous ceux qui font le mal fleurissent, C’est pour être anéantis à jamais.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Mais toi, tu es le Très-Haut, A perpétuité, ô Éternel!

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

Car voici, tes ennemis, ô Éternel! Car voici, tes ennemis périssent; Tous ceux qui font le mal sont dispersés.

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Et tu me donnes la force du buffle; Je suis arrosé avec une huile fraîche.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

Mon œil se plaît à contempler mes ennemis, Et mon oreille à entendre mes méchants adversaires.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Les justes croissent comme le palmier, Ils s’élèvent comme le cèdre du Liban.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Plantés dans la maison de l’Éternel, Ils prospèrent dans les parvis de notre Dieu;

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

Ils portent encore des fruits dans la vieillesse, Ils sont pleins de sève et verdoyants,

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

Pour faire connaître que l’Éternel est juste. Il est mon rocher, et il n’y a point en lui d’iniquité.