Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.