Psalmet 91

1 Kush banon në strehën e Shumë të Lartit, pushon në hijen e të Plotfuqishmit.

Koji živi u zaklonu višnjega, u sjenu svemoguæega poèiva.

2 Unë i them Zotit: “Ti je streha ime dhe kështjella ime, Perëndia im, të cilit i besoj”.

Govori Gospodu: ti si utoèište moje i braniè moj, Bog moj, u kojega se uzdam.

3 Me siguri ai do të të çlirojë nga laku i gjuetarit të shpendëve dhe nga murtaja vdekjeprurëse.

On æe te izbaviti iz zamke ptièareve, i od ljutoga pomora;

4 Ai do të të mbulojë me pendët e tij dhe do të gjesh strehë nën krahët e tij; besnikëria e tij do të të shërbejë si mburojë dhe parzmore.

Perjem svojim osjeniæe te, i pod krilima njegovijem zakloniæeš se; istina je njegova štit i ograda.

5 Ti nuk do të kesh frikë nga tmerri i natës, sa nga shigjeta që fluturon ditën,

Neæeš se bojati strahote noæne, strijele, koja leti danju,

6 as nga murtaja që endet në terr, as nga shfarosja që bën kërdinë në mesditë.

Pomora, koji ide po mraku, bolesti, koja u podne mori.

7 Një mijë do të bien në krahun tënd dhe dhjetë mijë në të djathtën tënde, por aty nuk do të të afrohet.

Pašæe pored tebe tisuæa i deset tisuæa s desne strane tebi, a tebe se neæe dotaæi.

8 Mjafton që ti të këqyrësh me sytë e ty dhe do të shikosh shpërblimin e të pabesëve.

Samo æeš gledati oèima svojima, i vidjeæeš platu bezbožnicima.

9 Duke qenë se ke thënë: “O Zot, ti je streha ime, dhe e ke bërë Shumë të Lartin strehën tënde,

Jer si ti, Gospode, pouzdanje moje. Višnjega si izabrao sebi za utoèište.

10 nuk do të të gjejë asnjë e keqe, asnjë plagë nuk do t’i afrohet çadrës sate.

Neæe te zlo zadesiti, i udarac neæe dosegnuti do kolibe tvoje.

11 Sepse ai do të urdhëroi Engjëjt e tij të të ruajnë në të gjitha rrugët e tua.

Jer anðelima svojim zapovijeda za tebe da te èuvaju po svijem putovima tvojim.

12 Ata do të të mbajnë në duart e tyre, me qëllim që këmba jote të mos pengohet nga ndonjë gur.

Na ruke æe te uzeti da gdje ne zapneš za kamen nogom svojom.

13 Ti do të ecësh mbi luanin dhe gjarpërin helmues, do të shkelësh luanin e vogël dhe kuçedrën.

Na lava i na aspidu nastupaæeš i gaziæeš laviæa i zmaja.

14 Duke qenë se ai ka vënë mbi mua dashurinë e tij, unë do ta çliroj dhe do ta çoj lart në vend të sigurt, sepse ai njeh emrin tim.

“Kad me ljubi, izbaviæu ga; zakloniæu ga, kad je poznao ime moje.

15 Ai do të më kërkojë dhe unë do t’i përgjigjem; do të jem me të në fatkeqësi; do ta çliroj dhe do ta përlëvdoj.

Zazvaæe me, i uslišiæu ga; s njim æu biti u nevolji, izbaviæu ga i proslaviæu ga.

16 Do ta ngop me jetë të gjatë dhe do t’i tregoj shpëtimin tim.

Duga života nasitiæu ga, i pokazaæu mu spasenje svoje.”