Psalmet 91

1 Kush banon në strehën e Shumë të Lartit, pushon në hijen e të Plotfuqishmit.

Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,

2 Unë i them Zotit: “Ti je streha ime dhe kështjella ime, Perëndia im, të cilit i besoj”.

han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»

3 Me siguri ai do të të çlirojë nga laku i gjuetarit të shpendëve dhe nga murtaja vdekjeprurëse.

For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.

4 Ai do të të mbulojë me pendët e tij dhe do të gjesh strehë nën krahët e tij; besnikëria e tij do të të shërbejë si mburojë dhe parzmore.

Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.

5 Ti nuk do të kesh frikë nga tmerri i natës, sa nga shigjeta që fluturon ditën,

Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,

6 as nga murtaja që endet në terr, as nga shfarosja që bën kërdinë në mesditë.

for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.

7 Një mijë do të bien në krahun tënd dhe dhjetë mijë në të djathtën tënde, por aty nuk do të të afrohet.

Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.

8 Mjafton që ti të këqyrësh me sytë e ty dhe do të shikosh shpërblimin e të pabesëve.

Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.

9 Duke qenë se ke thënë: “O Zot, ti je streha ime, dhe e ke bërë Shumë të Lartin strehën tënde,

«For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.

10 nuk do të të gjejë asnjë e keqe, asnjë plagë nuk do t’i afrohet çadrës sate.

Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.

11 Sepse ai do të urdhëroi Engjëjt e tij të të ruajnë në të gjitha rrugët e tua.

For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.

12 Ata do të të mbajnë në duart e tyre, me qëllim që këmba jote të mos pengohet nga ndonjë gur.

Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.

13 Ti do të ecësh mbi luanin dhe gjarpërin helmues, do të shkelësh luanin e vogël dhe kuçedrën.

På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.

14 Duke qenë se ai ka vënë mbi mua dashurinë e tij, unë do ta çliroj dhe do ta çoj lart në vend të sigurt, sepse ai njeh emrin tim.

«Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.

15 Ai do të më kërkojë dhe unë do t’i përgjigjem; do të jem me të në fatkeqësi; do ta çliroj dhe do ta përlëvdoj.

Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.

16 Do ta ngop me jetë të gjatë dhe do t’i tregoj shpëtimin tim.

Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»