Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Oh ʼAdonay, Tú fuiste nuestro Refugio en todas las generaciones.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Antes que nacieran las montañas, O formaras la tierra y el mundo, Desde la eternidad y hasta la eternidad, Tú eres ʼEL.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Devuelves el hombre al polvo, Y dices: Conviértanse, hijos de hombres.

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Porque 1.000 años delante de tus ojos son como el día de ayer que pasó, O como una de las vigilias de la noche.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Los arrastras con torrentes de agua. Son como un sueño. Son como la hierba que crece en la mañana.

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

En la mañana reverdece y florece, Hacia la llegada de la noche se marchita y se seca.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Porque somos consumidos con tu ira, Y con tu furor somos turbados.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Colocaste nuestras iniquidades ante Ti, Nuestras cosas ocultas a la luz de tu rostro.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Porque todos nuestros días declinan a causa de tu ira. Terminamos nuestros años como un suspiro.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Los días de nuestra vida son 70 años, Y en los robustos, 80 años. Sin embargo, su fortaleza es molestia y trabajo, Porque pronto pasan y volamos.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

¿Quién entiende el poder de tu ira Y tu indignación como debes ser temido?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Enséñanos a contar nuestros días De tal modo que traigamos al corazón sabiduría.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Vuélvete, oh Yavé. ¿Hasta cuándo? Ten compasión de tus esclavos.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

En la mañana sácianos de tu misericordia, Y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Alégranos según los días que nos afligiste, Y los años en los cuales vimos el mal.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Que tu obra aparezca en tus esclavos, Y tu majestad en sus hijos.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

Sea la gracia de ʼAdonay nuestro ʼElohim sobre nosotros, Y nos confirme la obra de nuestras manos. ¡Sí, confirma la obra de nuestras manos!