Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Молитва Моисеа человека Божия.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Господи, прибежище был еси нам в род и род.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Прежде даже горам не быти и создатися земли и вселенней, и от века и до века Ты еси.

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Не отврати человека во смирение, и рекл еси: обратитеся, сынове человечестии.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Яко тысяща лет пред очима Твоима, Господи, яко день вчерашний, иже мимо иде, и стража нощная.

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

Уничижения их лета будут: утро яко трава мимо идет, утро процветет и прейдет: на вечер отпадет, ожестеет и изсхнет:

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

яко изчезохом гневом Твоим, и яростию Твоею смутихомся.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Положил еси беззакония наша пред Тобою, век наш в просвещение лица Твоего.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Яко вси дние наши оскудеша, и гневом Твоим изчезохом:

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

лета наша яко паучина поучахуся: дние лет наших в нихже седмьдесят лет, аще же в силах, осмьдесят лет, и множае их труд и болезнь: яко прииде кротость на ны, и накажемся.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Кто весть державу гнева Твоего, и от страха Твоего ярость Твою изчести?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Десницу Твою тако скажи ми, и окованныя сердцем в мудрости.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Обратися, Господи, доколе? И умолен буди на рабы Твоя.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Исполнихомся заутра милости Твоея, Господи, и возрадовахомся и возвеселихомся:

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

во вся дни нашя возвеселихомся, за дни, в няже смирил ны еси, лета, в няже видехом злая.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

И призри на рабы Твоя и на дела Твоя, и настави сыны их.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

И буди светлость Господа Бога нашего на нас, и дела рук наших исправи на нас, и дело рук наших исправи.