Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Senhor, tu tens sido o nosso refugio, de geração em geração.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Tu reduzes o homem á destruição; e dizes: Tornae-vos, filhos dos homens.

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Porque mil annos são aos teus olhos como o dia de hontem quando passou, e como a vigilia da noite.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Tu os levas como com uma corrente d'agua: são como um somno: de manhã são como a herva que cresce.

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

De madrugada floresce e se muda: á tarde se corta e se secca.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Diante de ti pozeste as nossas iniquidades: os nossos peccados occultos á luz do teu rosto.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos annos como um conto que se conta.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Os dias da nossa vida chegam a setenta annos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta annos, o orgulho d'elles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sabios.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Alegra-nos pelos dias em que nos affligiste, e pelos annos em que vimos o mal.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Appareça a tua obra aos teus servos, e a tua gloria sobre seus filhos.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.