Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous une retraite d'âge en âge.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Avant que les montagnes fussent nées et que tu eusses formé la terre et le monde, d'éternité en éternité, tu es Dieu.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Tu fais retourner l'homme à la poussière; et tu dis: Fils des hommes, retournez!

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Car mille ans à tes yeux sont comme le jour d'hier quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Tu les emportes, semblables à un songe; ils sont au matin comme une herbe qui passe;

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

Elle fleurit le matin et elle se fane; le soir on la coupe et elle sèche.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Car nous sommes consumés par ta colère, et nous sommes troublés par ton courroux.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Tu as mis devant toi nos iniquités, et devant la clarté de ta face nos fautes cachées.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Car tous nos jours s'en vont par ta colère; nous consumons nos années comme une pensée.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Les jours de nos années reviennent à soixante-dix ans et pour les plus vigoureux, à quatre-vingts ans; et le plus beau de ces jours n'est que peine et tourment; car il s'en va bientôt, et nous nous envolons.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Qui connaît la force de ton courroux et ton indignation, selon la crainte qui t'est due?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Enseigne-nous à compter nos jours, tellement que nous puissions avoir un cœur sage.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Reviens, Éternel, jusques à quand? Aie compassion de tes serviteurs!

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Dès le matin, rassasie-nous de ta bonté, afin que nous nous réjouissions et que nous soyons joyeux tout le long de nos jours.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Réjouis-nous au prix des jours où tu nous as affligés et des années où nous avons vu des maux.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Que ton œuvre se montre à tes serviteurs, et ta gloire sur leurs enfants!

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

Et que la bienveillance de l'Éternel notre Dieu soit sur nous! Affermis pour nous l'œuvre de nos mains; oui, affermis l'œuvre de nos mains.