Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

A Prayer by Moses, the Man of God. Lord! a dwelling-place, hast, thou, become to us, From generation to generation:

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before, the mountains, were born, Or thou hadst brought forth the earth and the world, Even, from age to age, thou, [wast] GOD.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Thou causest man to return unto dust, And hast said—Return, ye sons of Adam!

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

For, a thousand years, in thine eyes, [are], As yesterday, in that it passed away, Or [as] a watch in the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Thou hast snatched them away, A sleep, do they become, In the morning, [they are] like grass that shooteth up,

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

In the morning, it sprouteth and shooteth up, By the evening, it is cut down and withered.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

For we are consumed in thine anger, And, in thy wrath, are we dismayed;

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Thou hast set, Our iniquities before thee, Our secret near the luminary of thy face.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

For, all our days, decline in thy wrath, —We end our years like a sigh.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

The days of our years, have, in them, three score years and ten, And, if, by reason of strength, they have fourscore years, Yet, their boast, is labour and sorrow, For it hath passed quickly, and we have flown away.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Who knoweth the strength of thine anger? Even, according to the fear of thee, is thy wrath!

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

How to number our days, so grant us to know, That we may win us a heart that hath wisdom.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Return, Yahweh, oh how long? And have compassion upon thy servants;

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Satisfy us, in the morning, with thy lovingkindness, That we may shout aloud and be glad, Throughout all our days.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Make us glad, according to, The days thou hast humbled us, The years we have seen misfortune:

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Let thy work, appear unto thy servants, And, thy majesty, upon their children;

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

And let the delightfulness of Adonay our God be upon us, —And, the work of our hands, establish thou upon us, Yea, the work of our hands, establish thou it.