Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our dwelling place in all generations.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou [art] God.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

For a thousand years in thy sight [are but] as yesterday when it is past, and [as] a watch in the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Thou carriest them away as with a flood; they are [as] a sleep: in the morning [they are] like grass [which] groweth up.

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

In the morning it flourisheth, and groweth up; in the evening it is cut down, and withereth.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Thou hast set our iniquities before thee, our secret [sins] in the light of thy countenance.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years as a tale [that is told].

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

The days of our years [are] threescore years and ten; and if by reason of strength [they be] fourscore years, yet [is] their strength labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Who knoweth the power of thine anger? even according to thy fear, [so is] thy wrath.

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

So teach [us] to number our days, that we may apply [our] hearts unto wisdom.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Return, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy servants.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Make us glad according to the days [wherein] thou hast afflicted us, [and] the years [wherein] we have seen evil.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Let thy work appear unto thy servants, and thy glory unto their children.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yea, the work of our hands establish thou it.