Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

A prayer of Moses, the man of God. Lord, through every generation, you have been “home” for us!

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before the mountains were born, before you gave birth to the earth and the universe, from eternity past to eternity future, you are God.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

You turn people back into dust, saying, “Return to dust, human beings.”

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

In your eyes, a thousand years are like a day that's already gone; like a few passing hours of the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

You bring people's lives to a sudden end, like dreams that vanish. They are like grass that grows up in the morning—

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

it sprouts in the morning, fresh and new, but by the evening it is withered and dead.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

We are burned up by your anger, terrified by your fury.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

You have set out our sins before you—our secret sins are visible in the light of your presence.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Our lives fade away under your anger, coming to an end as quickly as a sigh.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

We live for seventy years—eighty if we have the strength. But even in the prime of life all that we have is hardship and suffering. Soon our lives are over and we're gone.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Who can know the power of your anger? Who understands your fury so you can be shown reverence?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Teach us to value every one of our days so we can live wisely!

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Lord, how long will it be before you come back to us and have pity on us your servants?

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Show us every morning your trustworthy love so we may be happy, full of joy throughout our lives.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Make us glad for as many days as you made us sad, for all the years we suffered!

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

May we, your servants, see you at work for us again; may our children see your glory.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

May our Lord God be pleased with us, blessing what we do, blessing what we do.