Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

A Prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge in all generations.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, Thou art.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Turn not man back to [his] low place, whereas thou saidst, Return, ye sons of men?

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

For a thousand years in thy sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

For we have perished in thine anger, and in thy wrath we have been troubled.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Thou hast set our transgressions before thee: our age is in the light of thy countenance.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

For all our days are gone, and we have passed away in thy wrath: our years have spun out their tale as a spider.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

[As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labour and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Who knows the power of thy wrath?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

and [who knows how] to number [his days] because of the fear of thy wrath? So manifest thy right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Return, O Lord, how long? and be intreated concerning thy servants.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

We have been satisfied in the morning with thy mercy; and we did exult and rejoice:

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

let us rejoice in all our days, in return for the days wherein thou didst afflict us, the years wherein we saw evil.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

And look upon thy servants, and upon thy works; and guide their children.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do thou direct for us the works of our hands.