Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
В конец, о тайных сына, псалом Давиду. Исповемся Тебе, Господи, всем сердцем моим, повем вся чудеса Твоя.
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
Возвеселюся и возрадуюся о Тебе, пою имени Твоему, Вышний.
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
Внегда возвратитися врагу моему вспять, изнемогут и погибнут от лица Твоего.
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
Яко сотворил еси суд мой и прю мою: сел еси на престоле, судяй правду.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Запретил еси языком, и погибе нечестивый: имя его потребил еси в век и в век века.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Врагу оскудеша оружия в конец, и грады разрушил еси: погибе память его с шумом.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
И Господь во век пребывает, уготова на суд престол Свой:
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
и Той судити имать вселенней в правду, судити имать людем в правоте.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
И бысть Господь прибежище убогому, помощник во благовремениих, в скорбех.
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
И да уповают на Тя знающии имя Твое, яко не оставил еси взыскающих Тя, Господи.
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Пойте Господеви, живущему в Сионе, возвестите во языцех начинания Его:
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
яко взыскаяй крови их помяну, не забы звания убогих.
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
Помилуй мя, Господи, виждь смирение мое от враг моих, возносяй мя от врат смертных:
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
яко да возвещу вся хвалы Твоя во вратех дщере Сиони: возрадуемся о спасении Твоем.
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
Углебоша языцы в пагубе, юже сотвориша: в сети сей, юже скрыша, увязе нога их.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
Знаемь есть Господь судбы творяй: в делех руку своею увязе грешник.
Да возвратятся грешницы во ад, вси языцы забывающии Бога. (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Яко не до конца забвен будет нищий, терпение убогих не погибнет до конца.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Воскресени, Господи, да не крепится человек, да судятся языцы пред Тобою.
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
Постави, Господи, законоположителя над ними, да разумеют языцы, яко человецы суть.
