Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
Хвалим Те, Господе, из свега срца свог, казујем сва чудеса Твоја.
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
Радујем се и веселим се о Теби, певам имену Твом, Вишњи!
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
Непријатељи се моји вратише натраг, спотакоше се и неста их испред лица Твог;
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
Јер си свршио суд мој и одбранио ме; сео си на престо, судија праведни.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Расрдио си се на народе и убио безбожника, име си им затро довека, за свагда.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Непријатељу неста мачева сасвим; градове Ти си развалио; погибе спомен њихов.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
Али Господ увек живи; спремио је за суд престо свој.
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
Он ће судити васионом свету по правди, усудиће народима право.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
Господ је уточиште убогоме, уточиште у невољи.
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
У Тебе се уздају који знају име Твоје, јер не остављаш оних који Те траже, Господе!
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Појте Господу, који живи на Сиону; казујте народу дела Његова;
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
Јер Он освећује крв, памти је; не заборавља јаук невољних.
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
Смилуј се на ме, Господе; погледај како страдам од непријатеља својих, Ти, који ме подижеш од врата смртних,
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
Да бих казивао све хвале Твоје на вратима кћери Сионове, и славио спасење Твоје.
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
Попадоше народи у јаму, коју су ископали; у замку, коју су сами наместили, ухвати се нога њихова.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
Познаше Господа; Он је судио; у дела руку својих заплете се безбожник.
Вратиће се у пакао безбожници, сви народи који заборављају Бога; (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Јер неће свагда бити заборављен убоги, и нада невољницима неће никад погинути.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Устани, Господе, да се не посили човек, и да приме народи суд пред Тобом.
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
Пусти, Господе, страх на њих; нека познају народи да су људи.
