Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
(Til sangmesteren. Al-mut-labben. En Salme af David.) Jeg vil takke HERREN af hele mit Hjerte, kundgøre alle dine Undere,
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
glæde og fryde mig i dig, lovsynge dit Navn, du Højeste,
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
fordi mine Fjender veg, faldt og forgik for dit Åsyn.
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
Thi du hævded min Ret og min Sag, du sad på Tronen som Retfærds Dommer.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Du trued ad Folkene, rydded de gudløse ud, deres Navn har du slettet for evigt.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Fjenden er borte, lagt øde for stedse, du omstyrted Byer, de mindes ej mer.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
Men HERREN troner evindelig, han rejste sin Trone til Dom,
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
skal dømme Verden med Retfærd, fælde Dom over Folkefærd med Ret.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
HERREN blev de fortryktes Tilflugt, en Tilflugt i Trængselstider;
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
og de stoler på dig, de, som kender dit Navn, thi du svigted ej dem, der søgte dig, HERRE.
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Lovsyng HERREN, der bor på Zion, kundgør blandt Folkene, hvad han har gjort!
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
Thi han, der hævner Blodskyld, kom dem i Hu, han glemte ikke de armes Råb:
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
"HERRE, vær nådig, se, hvad jeg lider af Avindsmænd, du, som løfter mig op fra Dødens Porte,
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
at jeg kan kundgøre al din Pris, juble over din Frelse i Zions Datters Porte!"
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
Folkene sank i Graven, de grov, deres Fod blev hildet i Garnet, de satte.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
HERREN blev åbenbar, holdt Dom, den gudløse hildedes i sine Hænders Gerning. - Higgajon (Sela)
Til Dødsriget skal de gudløse fare, alle Folk, der ej kommer Gud i Hu. (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Thi den fattige glemmes ikke for evigt, ej skuffes evindelig ydmyges Håb.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Rejs dig, HERRE, lad ikke Mennesker få Magten, lad Folkene dømmes for dit Åsyn;
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
HERRE, slå dem med Rædsel, lad Folkene kende, at de er Mennesker! (Sela)
