Psalmet 89
1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.
En undervisning Ethans, dens Esrahitens. Jag vill sjunga om Herrans nåde evinnerliga, och hans sanning förkunna med minom mun, ifrå slägte till slägte;
2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.
Och säger alltså, att en evig nåd skall uppgå; och du varder dina sanning i himmelen troliga hållandes.
3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:
Jag hafver gjort ett förbund med minom utkorade; minom tjenare David hafver jag svorit:
4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)
Jag skall förskaffa dig en evig säd, och bygga din stol ifrå slägte till slägte. (Sela)
5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.
Och himlarna, Herre, skola prisa din under, och dina sanning, uti de heligas församling.
6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?
Ty ho kan i skyn liknas vid Herran; och ibland gudarnas barn Herranom lik vara?
7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.
Gud är fast mägtig uti de heligas församling, och underlig öfver alla de som omkring honom äro.
8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.
Herre Gud Zebaoth, ho är såsom du, en mägtig Herre? Och din sanning är allt omkring dig.
9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.
Du råder öfver det stormande hafvet; du styrer dess böljor, när de upphäfva sig.
10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.
Du slår Rahab till döds; du förströr dina fiendar, med dinom starka arm.
11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.
Himmel och jord äro din; du hafver grundat jordenes krets, och hvad deruti är.
12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.
Norr och söder hafver du skapat; Thabor och Hermon fröjdar sig i ditt Namn.
13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.
Du hafver en väldig arm; stark är din hand, och hög är din högra hand.
14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.
Rättfärdighet och dom är dins stols stadfästelse; nåd och sanning äro för ditt ansigte.
15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;
Väl är de folke, som fröjdas kan; Herre, de skola vandra i dins ansigtes ljus.
16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.
De skola dagliga öfver ditt Namn glade vara, och i dine rättfärdighet härlige vara.
17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.
Ty du äst deras starkhets berömmelse, och genom dina nåde skall du upphöja vårt horn.
18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.
Ty Herren är vår sköld, och den Helige i Israel är vår Konung.
19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.
På den tiden talade du i en syn till dina heliga, och sade: Jag hafver uppväckt en hjelta, den hjelpa skall; jag hafver upphöjt en utkoradan utu folket.
20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.
Jag hafver funnit min tjenare David; jag hafver smort honom med mina helga oljo.
21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.
Min hand uppehåller honom, och min arm skall styrka honom.
22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.
Fienderna skola icke vara honom öfvermägtige, och de orättfärdige skola icke förtrycka honom;
23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.
Utan jag skall slå hans ovänner för honom, och de honom hata, vill jag plåga.
24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.
Men min sanning och nåd skall när honom vara; och hans horn skall i mitt Namn upphöjdt varda.
25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.
Jag skall sätta hans hand uti hafvet, och hans högra hand uti älfverna.
26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.
Han skall kalla mig alltså: Du äst min fader, min Gud och tröst, den mig hjelper.
27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.
Och jag skall göra honom till första sonen, den aldrahögsta ibland Konungarna på jordene.
28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.
Jag vill behålla honom mina nåd evinnerliga, och mitt förbund skall honom fast blifva.
29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.
Jag skall gifva honom en evig säd, och hans stol uppehålla, så länge himmelen varar.
30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,
Men om hans barn min lag öfvergifva, och i minom rättom icke vandra;
31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,
Om de mina stadgar ohelga, och min bud icke hålla;
32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,
Så vill jag hemsöka deras synd med ris, och deras missgerningar med plågor.
33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.
Men mina nåd vill jag icke vända ifrå honom, och icke låta mina sanning fela.
34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.
Jag vill icke ohelga mitt förbund, och icke ogildt göra hvad af minom mun utgånget är.
35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;
Jag hafver en gång svorit vid mina helighet: Jag vill icke ljuga for David;
36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,
Hans säd skall evig vara, och hans stol för mig såsom solen.
37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)
Såsom månen skall han evinnerliga vid magt hållen varda, och såsom de vittne i skyn viss vara. (Sela)
38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.
Men nu bortdrifver du och förkastar, och vredgas med dinom smorda.
39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.
Du bryter dins tjenares förbund, och trampar hans krono neder på jordena.
40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.
Du nederrifver alla hans murar, och låter hans fäste afbrytas.
41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.
Honom beröfva alle de der framom gå; han är sinom grannom ett gabberi vorden.
42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.
Du upphöjer hans ovänners högra hand, och gläder alla hans fiendar.
43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.
Ock hafver du hans svärds kraft borttagit, och låter honom ingen seger vinna i stridene.
44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.
Du förstörer hans renhet, och kastar hans stol till jordena.
45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)
Du förkortar hans ungdoms tid, och betäcker honom med blygd. (Sela)
46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?
Herre, huru länge vill du dig så allstinges fördölja; och låta dina grymhet brinna såsom en eld?
47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?
Tänk huru stackot mitt lif är; hvi vill du alla menniskor fåfängt skapat hafva?
48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)
Hvilken är den der lefver, och intet ser döden; den sina själ friar utu helvetes hand? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?
Herre, hvar är den förra din nåd, den du David i dine sanning svorit hafver?
50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,
Tänk, Herre, på dina tjenares försmädelse, den jag bär i mitt sköt, af allom så mångom folkom;
51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.
Dermed, Herre, dine fiender dig försmäda; der de med försmäda, och med fötterna trampa på din smorda.
52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!
Lofvad vare Herren evinnerliga. Amen, Amen.
