< Psalmet 89 >

1 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.
Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
2 Sepse kam thënë: “Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë”.
Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
3 “Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:
“Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
4 “Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat””. (Sela)
Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
5 Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.
Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
6 Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?
Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
7 Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.
Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
8 O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.
Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
9 Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.
Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
10 Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.
Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
11 Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.
Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
12 Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.
Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
13 Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.
Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
14 Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.
Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
15 Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;
Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
16 do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.
Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
17 Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.
Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
18 Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.
Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
19 Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: “Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.
Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
20 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.
Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
21 Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.
Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
22 Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.
Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
23 Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.
Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
24 Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.
Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
25 Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.
Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
26 Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: “Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit”.
On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
27 Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.
I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
28 Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.
Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
29 Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.
Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
30 Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,
Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
31 në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,
Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
32 unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,
Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
33 por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.
Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
34 Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.
Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
35 Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;
Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
36 pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,
Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
37 do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik”. (Sela)
On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
38 Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.
A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
39 Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.
Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
40 Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.
Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
41 Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.
Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
42 Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.
Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
43 Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.
Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
44 I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.
Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
45 Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)
Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
46 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?
Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
47 Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?
Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
48 Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela) (Sheol h7585)
Koji je èovjek živio i nije smrti vidio, i izbavio dušu svoju iz ruku paklenijeh? (Sheol h7585)
49 Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?
Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
50 Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,
Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
51 me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.
Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
52 I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!
Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.

< Psalmet 89 >